zondag, 5 augustus
Blijf op de hoogte en volg Lex
06 Augustus 2012 | Polen, Warschau
Dit zal geen gebruikelijke zondag worden: we hebben gisteren - op sabbath - al een dienst gehad buiten in het park.
Voor Lodi is dit de eerste dag van de week, en kan er gewoon gewerkt worden. We passen ons aan hem aan, van harte!
We zullen een wandeling gaan maken langs delen van de muur van het getto, en een bezoek brengen aan de Nozyk-synagoge. Onderweg in de bus gaat hij verder met de tijdlijn: 1943, 1944. In juni '44 al wordt Majdanek bevrijd, door de russen; we gaan er maandag een bezoek brengen. In augustus '44 vindt er in Birkenau een grote opstand plaats. In oktober '44 worden de laatste gaskamers in Auschwitz gebruikt.
Lodi vertelt ook het verhaal over Halinka Rubenstein: ze wordt als baby door haar ouders over de muur gegooid, en wonder boven wonder opgevangen. Ze overleeft de oorlog zonder te weten wie ze is. Vele, vele jaren later komt ze er door een toevallige ontmoeting achter wat haar levensverhaal is, en WIE ze is! Willy Lindwer heeft er een documentaire over gemaakt. Terwijl we ergens achteraf op een binnenplaatsje een stuk muur staan te bekijken, komt er tussen de struiken een oude man te voorschijn, die van alles verteld en van ons wil weten. Hij heeft als luitenant van het Poolse leger als Inlichtingeofficier gewerkt en als beloning 3 jaar in Siberie gezeten. Hij krijgt het voor elkaar om al onze namen, met een herinneringstekst in een groot boek te schrijven. Zo heeft hij al 5 dikke delen verzameld door over de heg naar elke bezoeker te vragen!
Daarna gaan we naar de oude Joodse begraafplaats: een wirwar van vooral oude stenen, tegen en over elkaar heen, beschaduwd door soms eeuwenoude bomen. Ik heb maar een steentje meegenomen om als herinnering op het graf van Janneke te leggen: een lichtrood steentje! Het monument van Janusz Korchak ontroerd me tot tranen toe, vooral de achterkant waar je een poppenwagentje ziet en een kind dat de arm om een ander slaat. Janusz loopt voorop, en ze zullen via de Umschlagplatz allemaal vermoord worden in Treblinka.
Lodi maakt de opmerking wat de grootste 3 gebeurtenissen in Warschau zijn geweest: de hongersnood in het getto, het verzet vanuit Mila 18, en het wegvoeren naar Treblinka.
's Middags maken we een lange rit naar Treblinka, helemaal in de bossen in het oosten van Polen. Hoe moet ik dat nu beschrijven: in ruim een jaar tijd 7/800.000 doden, vanaf het perron 100 m lopen naar de gaskamers of een nekschot, verbranden in de open lucht op roosters van spoorrails, of gewoon een schep zand er over, nu duizenden rechtopgezette stenen die elke stad/dorp voorstellen vanwaar de Joden uit Oost-Europa kwamen, 4 groepen van vele tientallen Joodse jongeren die nu komen herdenken.........
's Avonds leest Robin uit Klaagliederen 3. Doe dat nu ook maar, het staat er niet voor niets zo.
Foto's toevoegen wil ik wel, maar kost heel veel tijd. Wacht maar op het album over enkele weken. Ik ga nu slapen.
groet, Lex.
Voor Lodi is dit de eerste dag van de week, en kan er gewoon gewerkt worden. We passen ons aan hem aan, van harte!
We zullen een wandeling gaan maken langs delen van de muur van het getto, en een bezoek brengen aan de Nozyk-synagoge. Onderweg in de bus gaat hij verder met de tijdlijn: 1943, 1944. In juni '44 al wordt Majdanek bevrijd, door de russen; we gaan er maandag een bezoek brengen. In augustus '44 vindt er in Birkenau een grote opstand plaats. In oktober '44 worden de laatste gaskamers in Auschwitz gebruikt.
Lodi vertelt ook het verhaal over Halinka Rubenstein: ze wordt als baby door haar ouders over de muur gegooid, en wonder boven wonder opgevangen. Ze overleeft de oorlog zonder te weten wie ze is. Vele, vele jaren later komt ze er door een toevallige ontmoeting achter wat haar levensverhaal is, en WIE ze is! Willy Lindwer heeft er een documentaire over gemaakt. Terwijl we ergens achteraf op een binnenplaatsje een stuk muur staan te bekijken, komt er tussen de struiken een oude man te voorschijn, die van alles verteld en van ons wil weten. Hij heeft als luitenant van het Poolse leger als Inlichtingeofficier gewerkt en als beloning 3 jaar in Siberie gezeten. Hij krijgt het voor elkaar om al onze namen, met een herinneringstekst in een groot boek te schrijven. Zo heeft hij al 5 dikke delen verzameld door over de heg naar elke bezoeker te vragen!
Daarna gaan we naar de oude Joodse begraafplaats: een wirwar van vooral oude stenen, tegen en over elkaar heen, beschaduwd door soms eeuwenoude bomen. Ik heb maar een steentje meegenomen om als herinnering op het graf van Janneke te leggen: een lichtrood steentje! Het monument van Janusz Korchak ontroerd me tot tranen toe, vooral de achterkant waar je een poppenwagentje ziet en een kind dat de arm om een ander slaat. Janusz loopt voorop, en ze zullen via de Umschlagplatz allemaal vermoord worden in Treblinka.
Lodi maakt de opmerking wat de grootste 3 gebeurtenissen in Warschau zijn geweest: de hongersnood in het getto, het verzet vanuit Mila 18, en het wegvoeren naar Treblinka.
's Middags maken we een lange rit naar Treblinka, helemaal in de bossen in het oosten van Polen. Hoe moet ik dat nu beschrijven: in ruim een jaar tijd 7/800.000 doden, vanaf het perron 100 m lopen naar de gaskamers of een nekschot, verbranden in de open lucht op roosters van spoorrails, of gewoon een schep zand er over, nu duizenden rechtopgezette stenen die elke stad/dorp voorstellen vanwaar de Joden uit Oost-Europa kwamen, 4 groepen van vele tientallen Joodse jongeren die nu komen herdenken.........
's Avonds leest Robin uit Klaagliederen 3. Doe dat nu ook maar, het staat er niet voor niets zo.
Foto's toevoegen wil ik wel, maar kost heel veel tijd. Wacht maar op het album over enkele weken. Ik ga nu slapen.
groet, Lex.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
