zaterdag 22 oktober
Door: Lex
Blijf op de hoogte en volg Lex
22 Oktober 2011 | Verenigde Staten, Indianapolis
vandaag een beetje uitgeslapen, ontbeten, en wat gelezen.
Rond 12.00 uur naar Terre Haut (inderdaad hoog land in een verder wijde vlakte) gereden omdat we naar een Holocaust museum wilden. Ongeveer 2 uur rijden naar het westen.We hadden geen van tweeen een echte voorstelling van wat we daar verwachten konden.
Toen we binnenkwamen zat er een oude dame van tegen de 80 op een rollator iets te vertellen aan een groepje mensen, ze was net begonnen. Ze vertelde dat ze samen met haar tweelingzus een van de weinige overlevende tweelingen was van de tweeling-experimenten van Jozef Mengele in Auschwitz. Pas in de jaren '70 was ze begonnen haar verhaal hardop te vertellen aan anderen. Daarna is het in een stroomversneliing gekomen: heel veel spreekbeurten, boeken, ontmoetingen, enzovoort. Tenslotte is ze in de VS terechtgekomen en heeft dus hier een museum geopend. Maar de kracht van alles is haar eigen verhaal. Ze zegt dat ze samen met haar zus overlevende is, omdat ze vastbesloten was te overleven. En het is nog steeds een zeer assertieve vrouw! Ik heb haar boek en een video gekocht, om haar getuigenis nog eens aandachtig te kunnen zien/horen.
Ook nog even het huis gezien van mr. Debs, een bekende Amerikaanse socialistische vakbondsleider. Een interessant stukje Amerkaanse socialistische geschiedenis.
Via een andere route zijn we teruggereden naar Indianapolis, onderweg Mexicaans gegeten, en om 21.00 uur weer thuis.
Jack zag, dat het een heldere hemele was en haalde zijn sterrekijker tevoorschijn. Zijn huis en zijn tuin zijn een grote rommel, maar hij heeft wel een astrokijker! Voor het eerst van mijn leven heb ik de ringen om Jupiter gezien, samen met z'n 4 manen. En op zo'n 2,5 miljoen lichtjaren afstand heb ik de Andromeda-nevel gezien. Onvoorstelbaar: op een dag van 1910 via 1944 naar 2,5 miljoen lichtjaren weg.
En onderweg weer een hele tijd gesproken over de Amerikaanse cultuur, geschiedenis en onderwijssysteem.
Weer een vermoeiende maar onvergetelijke dag.
Hartelijke groet uit Indianapolis, Lex.
Rond 12.00 uur naar Terre Haut (inderdaad hoog land in een verder wijde vlakte) gereden omdat we naar een Holocaust museum wilden. Ongeveer 2 uur rijden naar het westen.We hadden geen van tweeen een echte voorstelling van wat we daar verwachten konden.
Toen we binnenkwamen zat er een oude dame van tegen de 80 op een rollator iets te vertellen aan een groepje mensen, ze was net begonnen. Ze vertelde dat ze samen met haar tweelingzus een van de weinige overlevende tweelingen was van de tweeling-experimenten van Jozef Mengele in Auschwitz. Pas in de jaren '70 was ze begonnen haar verhaal hardop te vertellen aan anderen. Daarna is het in een stroomversneliing gekomen: heel veel spreekbeurten, boeken, ontmoetingen, enzovoort. Tenslotte is ze in de VS terechtgekomen en heeft dus hier een museum geopend. Maar de kracht van alles is haar eigen verhaal. Ze zegt dat ze samen met haar zus overlevende is, omdat ze vastbesloten was te overleven. En het is nog steeds een zeer assertieve vrouw! Ik heb haar boek en een video gekocht, om haar getuigenis nog eens aandachtig te kunnen zien/horen.
Ook nog even het huis gezien van mr. Debs, een bekende Amerikaanse socialistische vakbondsleider. Een interessant stukje Amerkaanse socialistische geschiedenis.
Via een andere route zijn we teruggereden naar Indianapolis, onderweg Mexicaans gegeten, en om 21.00 uur weer thuis.
Jack zag, dat het een heldere hemele was en haalde zijn sterrekijker tevoorschijn. Zijn huis en zijn tuin zijn een grote rommel, maar hij heeft wel een astrokijker! Voor het eerst van mijn leven heb ik de ringen om Jupiter gezien, samen met z'n 4 manen. En op zo'n 2,5 miljoen lichtjaren afstand heb ik de Andromeda-nevel gezien. Onvoorstelbaar: op een dag van 1910 via 1944 naar 2,5 miljoen lichtjaren weg.
En onderweg weer een hele tijd gesproken over de Amerikaanse cultuur, geschiedenis en onderwijssysteem.
Weer een vermoeiende maar onvergetelijke dag.
Hartelijke groet uit Indianapolis, Lex.
-
23 Oktober 2011 - 06:42
Romy:
Hoi Lex, lees elke dag je verslag. Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt.
De tijd zal wel omvliegen en wat een gevulde dagen!! Nog een fijne tijd deze week!! Groetjes van ons -
25 Oktober 2011 - 07:14
Eeke:
Wat een geweldige dag! Bijzonder om zo'n vrouw te ontmoeten. Zou het boek graag eens van je willen lenen.
En dan die sterren, om dat te zien! Super lijkt me dat.
Hartelijke groet,
Eeke -
28 Oktober 2011 - 11:58
Can't Have It All:
Hoi Lex,
Wel een sterrenkijker / astrokijker maar een zooitje in en om het huis..hahaha..heerlijk om te lezen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
