vrijdag 26 juli 2013

We krijgen een sms van Arie, dat Anja vd Heuvel een lver-cirrose lijkt te hebben, onafhankelijk van haar verwondeingen van de mishan-delingen. Er moet nog besloten worden hoe en wanneer ze naar Nederland kan.
Vandaag zullen we het andere deel van het Joods Museum bezoeken, het is geen shoa-museum. We bekijken een tentoonstelling over de rol van de Joodse humor: inderdaad, er valt veel te lachen. In de boekhandel zie ik interessante boeken liggen: Yehuda Bauer - Der Todt des Schtetls, David Grossman - Aus der Zeit gefallen. Ik wordt door de verkoopster er op aangesproken, dat het niet de bedoeling is nu titels op te schrijven om later goedkoper elders te kopen....
Ik wil ook nog een keer van Lody vd Kamp kopen Dagboek van een verdoofde rabbijn. Dat gaat over achtergronden van ritueel slachten. We zien nl aan de muur van het cafe wat uitspraken/grappen inzake koosjer eten.
Tenslotte bezoeken we 's middgas de oudtse synagoge van Wenen, achter het Haus zum Leben aan de Seegasse. In de 90-er jaren ontdekte men dicht onder het maaiveld oude grafstenen van andere begraafplaatsen uit Wenen. Het bleek achteraf, dat er eind 30-er jaren aan ambtenaar zich ingespannen heeft om oude Joodse grafstenen te begraven/bewaren omdat de vernielingen elders hevig waren. Een Joodse Koopman had in de 18e eeuw voor 4000 guldens bedongen dat deze begraafplaats 'voor eeuwig' door het burgerlijke stadsbestuur verzorgd moest blijven worden. Tijdens de rondwandeling bleek er een filmploeg van de ORF rond te lopen, die
Lody even geinterviewd heeft. De regisseur leerde ons een Weense spreuk: 'Der Leviet lesen'= iemand terechtwijzen. We zagen nl op de grafstenen diverse keren de zegenende handen van de priester en de waterkan van de leviet. Even later kwamen we in gesprek met een jonge Joodse man, wiens familie nog studiegenoten van Lody in Engeland bleken te zijn!

Lody trakteerde ons nog op een middag- en een avondseminar.
1. Wenen als poort tussen Oost- en West-Europa.
Th.Herzl, zionist, geboren in Boedapest, gewoond in Wenen. De scheidslijn tussen seculier en religieus Jodendom/zionisme loopt dwars door Wenen. Maar wat is zionisme? Een verlangen naar de herbouw van de Tempel, naar Sion en dáár aanwezig zijn als de Messias komt. Dat komt niet overeen met de wereldlijke staat Israel. In de Talmoed staat dat het niet toegetsaan is om het beloofde land met wapens te veroveren. Dat is in 1948 en later wel gebeurd. M.a.w. je moet he als Jood niet verzetten tegen het voleinden van de ballingschap zoals die door God is bedoeld. De kleine groep Joden in Jeruzalem schrokken van de komst van seculiere en andere 'zionisten'voor en na 1948. Er ontstonden conclicten. Door tussenkomst van o.a. rabbijn Kook kon er een status quo gevormd worden in de verhouding tussen seculiere en relegieuze zionisten. Je kunt de vraag stellen of God toch niet seculiere zaken zou gebruiken ten behoeve van het religieuze Israel.
We horen de term 'kennishierarchie': alle religieuze Joodse kennis wordt voortgebouwd op wat er door vorige generatie over uitgelegd is, je wordt steeds verder verwijderd die eerste openbaringen en moet er voor zorgen dat het zuiver blijft.
2. 's avonds komer er diverse vragen aan de orde.
Lody benadrukt dat binnen het Jodendom er eigenlijk geen echt wentelpunt is geweest nà WO II (Auschwitz), in 't Christendom echter wel.
De 'historische irritatie' tussen Joden en Christenen kan verzacht/ weggenomen worden als je elkaar goede informatie geeft en naar elkaar vraagt. Dat is een van de doelen van deze reis.